Het kan snel gaan. Twee weken geleden zag de wereld voor de meesten van ons er nog behoorlijk anders uit dan nu. Ik weet dat ik bezig was om te bekijken hoe ik de reistijd naar mijn nieuwe opdracht kon beperken en thuiswerken kon promoten (Spoiler alert: ik heb het antwoord ondertussen).
Daarnaast zaten we in een wereldwijd groeiende economie en hadden de luxe ons druk te maken over de nieuwe iPhones. Ik was daarnaast ook wel bezig om te onderzoeken hoe ik mijzelf meer kon focussen op de zaken die echt belangrijk zijn in het leven. Iets met gezondheid en familie en hoe mijn werk daarin een plek te geven. Over prioriteiten heb ik de laatste weken ook wat geleerd…
En daarnaast ben ik soms bang. Bang voor de gezondheid van mijn naasten en de gezondheid van de rest van de wereld (en toch ook wel een beetje voor de gezondheid van de economie en ons landje.)
En deze angst is voor mij wederom een belangrijke leraar. Ik heb er eerder over geschreven, mijn neiging tot doemdenken.
En gelukkig lukt het steeds beter om mijn koppie helder te houden. In tijden van angst en onzekerheid is de slechtst voorstelbare uitkomst vaak niet de meest waarschijnlijke. Dat perspectief is soms lastig te zien, maar kijk eens terug naar je eigen verleden. Hoe vaak zijn jouw eigen angsten werkelijkheid geworden?
In de huidige crisis zijn er veel reële zaken om bang voor te zijn: het is echt zo dat er veel mensen heel erg ziek worden. Het is ook zo dat er veel mensen overlijden en dat we nog lang niet klaar zijn met het virus. Dat is allemaal waar.
En de angst die je voelt is echt, maar mogelijk niet reëel.
Er worden mensen ziek, maar er worden ook veel mensen beter. Er gaan mensen dood, maar de meeste mensen hebben relatief milde verschijnselen. Dat is ook waar.
We zijn geen hulpeloze slachtoffers, stuurloos op weg naar het einde van de wereld. We kunnen zelf dingen doen. Uiteraard kunnen we niet controleren hoe het virus, of andere mensen, zich gedragen. Maar we kunnen wel zelf onze handen wassen, afstand houden en goed nadenken over welke contacten noodzakelijk zijn en hoe hier mee om te gaan.
En natuurlijk willen we vandaag graag weten hoe de dag van morgen eruitziet. Maar laten we wel wezen, dat wisten we ook niet voordat we in deze crisis zaten. Ook toen was de wereld niet zonder risico’s, net als nu.
We hebben gebeurtenissen in de toekomst nooit kunnen controleren. Hoe hard je er ook ligt te piekeren midden in de nacht.
Het helpt niet om je veel zorgen te maken. Als je je op alle mogelijke scenario’s voor wilt bereiden draai je helemaal dol en zal er waarschijnlijk toch iets gebeuren dat je niet aan zag komen. (Weet je nog dat ik scenario’s aan het verzinnen was om minder reistijd te hebben)?
Het maakt niet uit hoeveel zorgen je je maakt, je kan niet weten wat je te wachten staat. En je kan problemen niet voorkomen door je er zorgen over te maken. Uiteindelijk kun je je het beste concentreren op wat zinvol is in je leven en dat wat je wel onder controle hebt.
Praktisch: ga niet de hele tijd nu.nl zitten F5-en. Het voortdurend controleren van het nieuws kan een manier zijn om schijnbare controle over de toekomst uit te oefenen, maar het kan ook je perspectief op de werkelijkheid verstoren. Check maximaal 2 keer per dag het nieuws en google 1 keer per dag op ‘good news corona’. Goed nieuws is er ook en dat helpt (mij in ieder geval) de ontwikkelingen in perspectief te zien. Focus je op wat echt belangrijk is in het leven, controleer dat wat je kan controleren en laat de rest los.
Blijf gezond. Ik zie je aan de andere kant.
Comments are closed.